Πιγκού, Άρθουρ Σέσιλ

(Pigou, Ράιντ, Νησί του Γουάιτ 1877 – Κέμπριτζ 1959). Άγγλος οικονομολόγος. Μαθητής και διάδοχος του Άλφρεντ Μάρσαλ στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ο Π. υποστήριξε ότι η οικονομική επιστήμη επιμένει υπερβολικά πάνω στην παραγωγή και την ανταλλαγή, καταλήγοντας έτσι στη διατύπωση θεωριών ισορροπίας,οι οποίες έχουν πολύ λίγη αξία από τη στιγμή που η ισορροπία μπορεί να επιτευχθεί ακόμα και σε καταστάσεις ύφεσης και ανεργίας. Γι’ αυτό, σκοπός της οικονομίας πρέπει να είναι η μελέτη των μέσων που μπορούν να εξασφαλίσουν την ευημερία και την πρόοδο του πληθυσμού. Αυτή είναι η θεωρία της λεγόμενης «οικονομίας της ευημερίας», της οποίας ο Π. ήταν ένας από τους μεγαλύτερους θεωρητικούς. Τα κύρια έργα του είναι: Η οικονομία της ευημερίας(1920), Bιομηχανικές διακυμάνσεις (1927) και Θεωρία της ανεργίας (1933).